Οι ΑΚΕΛικοί ψηφοφόροι έχουν μία σοβαρή εγκεφαλική σύγχηση.

Μελετώντας τους πολιτικούς στην Κύπρο, τους «άρχοντες» πολιτικής εξουσίας, μέσω του φακού της ιστορίας, διαπιστώνουμε πως οι προσωπικότητες οι οποίες υποστηρίζουνε διάφορες ιδέες, κάνουνε μία πολιτική και ένα αγώνα (γενικώς) χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες:

1. Στους αγνούς ιδεολόγους, και 2. στους συμφεροντολόγους.

Το ίδιο συμβαίνει και με τους ψηφοφόρους. Υπάρχουν κάποιοι που υποστηρίζουν το ένα ή το άλλο κόμμα, την μία ή την άλλη ιδέα διότι το πιστεύουνε, εκφράζουν τα εσωτερικά τους πιστεύω, τα οποία είναι ιδεώδη, τα ιδανικά τους, την ιδεολογία τους. Αυτοί ανήκουν στην πρώτη κατηγορία.

Υπάρχουν όμως και κάποιοι άλλοι μέσα σε όλες τις πολιτικές παρατάξεις οι οποίοι πηγαίνουν προς την μία ή την άλλη παράταξη από συμφέρον. Αυτοί ανήκουν στη δεύτερη κατηγορία. Φυσικά, η δεύτερη κατηγορία έχει και άλλες μερικότερες υποδιαιρέσεις. Είναι και η άγνοια, ο φόβος, ο εξαναγκασμός, η παραπληροφόρησης, η εξαπάτησης. Η άγνοια, ο φόβος ο εξαναγκασμός δεν μπορούν ποτέ να είναι στοιχεία της πρώτης κατηγορίας (αυτής του ιδεολόγου (πρόσωπο που υπηρετεί μια ιδέα με αφοσίωση και ανιδιοτέλεια) αλλά της δεύτερης – του συμφεροντολόγου.

Λόγου χάριν, όταν κάποιος λέει «εγώ φίλε, ψηφίζω αυτήν την παράταξη, επειδή το ψήφιζαν οι γονείς μου» αυτός σίγουρα δεν είναι ιδεολόγος. Αυτή η γραμμή σκέψης είναι δοτή και κυμαίνεται ανάμεσα του φόβου, της άγνοιας και του εξαναγκασμού. Όταν κάποιος ψηφίζει μία παράταξη διαχρονικά και την υποστηρίζει χωρίς να γνωρίζει την ιδεολογία της παράταξης τότε δεν μπορεί να είναι ιδεολόγος αλλά κοινώς συμφεροντολόγος. Το συμφέρον του γίνεται η μία ή η άλλη παράταξη είτε επειδή εξαναγκάζεται, είτε επειδή δεν γνωρίζει, είτε επειδή φοβάται, (τους γονείς, τους φίλους τον κύκλο στον οποίο βρέθηκε) είτε επειδή παραπληροφορήθηκε, είναι άβουλο άτομο και δεν θέλει να διαβάσει να μάθει την αλήθεια – γιαυτό και επιλέγει «στα σίγουρα» αυτό που επέλεξαν και οι γονείς του. Όσοι αγωνίζονται για ένα ιδεώδες, αγωνίζονται είτε γιατί το πιστεύουν ειλικρινά, είναι δηλαδή αγνοί ιδεολόγοι, είτε γιατί έχουν συμφέρον και είναι ιδιοτελής, συμφεροντολόγοι.

Η ιδεολογία είναι ένα σύνολο ιδανικών, είναι ιδέες στις οποίες τείνεις να τις πραγματοποιήσεις. Δεν μπορεί ποτέ ένα κομμα, μια πολιτική παράταξη να έχει ώς ιδεολογία τα οικονομικά ή να έχει ώς ιδεολογία κοινωνικές παροχές. Η ιδεολογία είναι κάτι απτό αλλά και άθικτο, κάτι απόμακρο το οποίο είσαι διαθετιμένος να το επιδιώξεις να το επιτύχεις. Είναι μορφή πολιτικής, κοινωνικής και ηθικής φιλοσοφίας με πρακτικό και θεωρητικό χαρακτήρα. Ιδεολογία ήταν η «Απελευθέρωση της Ελλάδος» γιατί μέσα της περιείχε την Εθνική ανεξαρτησία, την Εθνική Ελευθερία την Τιμή και την αξιοπρέπεια της πατρίδος. Ιδεολογία είναι η Μεγάλη Ελλάς διότι απέβλεπε στην απελευθέρωση των υποδούλων Ελληνικών εδαφών, στην απελευθέρωση των σκλαβωμένων Ελληνικών πληθυσμών. Η ιδεολογία σημαίνει βίωμα, την ζεί την ιδεολογία του ο αγνός ιδεολόγος, την βιώνει, την αναπνέει. Διέπει την ζωή του, τις πράξεις του, τις σκέψεις του , τον λόγο του, τα όνειρά του.

Σήμερα ποιά είναι η ιδεολογία του ΔΗΣΥ; Έχει το ΔΗΣΥ σαν κόμμα δεξιάς παράταξης ως ιδεολογία του την απελευθέρωση του Έθνους; Την Μεγάλη Ελλάς; Την ελευθέρωση των υπόδουλων ελληνικών εδαφών και πληθυσμών; Φυσικά Όχι. Δέν θα βρείτε καμία ιδεολογία στο καταστατικό του, (οι δύσπιστοι μπορούν να κοιτάξουν εδώ). Προγράμματα υποτίθεται πως έχει, περί «δίκαιης και δημοκρατικής» κοινωνίας, «θέσεις για την οικονομία» κλπ Αφηρημένα λόγια και έννοιες, δεν είναι ιδεολογία αυτό.

Είναι το ΑΚΕΛ κόμμα ιδεολογικό; Ποιά είναι η ιδεολογία του;

Μάλιστα! Το ΑΚΕΛ έχει μία ιδεολογία. Ποιά είναι αυτή; Διαβάζοντας από το καταστατικό του, εδώ , «Χαρακτήρας και Σκοποί», άρθρο 1, «Το ΑΚΕΛ είναι πρωτοπόρο πολιτικό Kόμμα της εργατικής τάξης» [..] «αποτελεί τον συνεχιστή του Kομμουνιστικού Kόμματος Kύπρου». Άρθρο 4. «Tο AKEΛ καθοδηγείται στη δράση του από τη μαρξιστική-λενινιστική κοσμοθεωρία [...]»

Αυτή είναι η ιδεολογία του. Η μαρξιστική-λενινιστική κοσμοθεωρία.
Για τους οπαδούς του, η Μαρξιστική-Λενινιστική ιδεολογία αποτελεί την πιστή εφαρμογή των λεγόμενων του Μαρξ, όπως αυτά εμπλουτίστηκαν από τον Λένιν.

Δηλαδή, ο αγνός ιδεολόγος, ΑΚΕΛικός ψηφοφόρος, αυτά πρεπει να κάνει βίωμα. Εννοείτε πως ο αγνός ιδεολόγος ΑΚΕΛικός, έχει μελετήσει τα λεγόμενα του Μάρξ όπως αυτά εμπλουτίστικαν από τον Λένιν, συμφώνησε μαζί τους γιατί εκφράζουν τα εσωτερικά του πιστεύω, και συνηδειτά τα ακολουθεί, τα ζέι, τα αναπνέει, τα ονειρεύεται και προσπαθεί καθημερινά μέσα από τις πράξεις του να τα εφαρμόσει.

Παράθυρο μέσα από την ζωή:
«Έχω φίλε, μια εργοληπτική εταιρεία λέει κάποιος. Έκανα μια προσφορά για ένα δημόσιο έργο 7,6 εκκατομμύρια ευρώ. Τις τραπεζικές εγγυήσεις που ζήτησε το κράτος (2-3 εκατομμύρια ευρώ) τις έδωσα. Αλλά έχασα την προσφορά για κάποιο άδικο λόγο». Φίλε είσαι ΑΚΕΛικός; -«Ναι είμαι ΑΚΕΛικός».

Εάν εξετάσουμε τους ΑΚΕΛικούς θα διαπιστώσουμε πως είναι στη συντριπτική τους πλειοψηφία, κοινοί συμφεροντολόγοι. Δέν θα βρείς ένα ΑΚΕΛικό βρε αδερφέ που να βιώνει την Μαρξιστική ιδεολογία. Και εάν δεν είναι ιδεολόγος ο ΑΚΕΛικός τότε μόνο συμφεροντολόγος μπορεί να είναι. Ή ώς ελαφρυντικό θα έλεγα πως έχουν σοβαρή εγκεφαλική σύγχηση. Λένε πως είναι ΑΚΕΛικοί, έτσι αυτοπροσδιορίζονται αλλά δεν ζούν μαρξιστικά.

Τα λεφτά τα δικά τους, οι πολυτέλειές τους, οι καταθέσεις τους στη τράπεζα, με κάποιο ανεξήγητο μαγικό τρόπο, δεν είναι καπιταλισμός. Δεν το βλέπουν σαν κεφάλαιο. Επειδή βάζουν καθ’όνομα, ταμπέλα στον εαυτό τους «είμαι αριστερός», νιώθουν το κεφάλαιο τους, τον πλούτο τους "προοδευτικό", μαρξιστικό δικαίωμα. Ζούν σαν κεφαλαιοκράτες, καπιταλιστές, έχουν φθηνά εργατικά να τους κάνουν τις δουλείες τους, καθημερινός στόχος τους είναι να αυξήσουν τον πλούτο τους, την τζέπη τους και απο πάνω λέν «είμαι ΑΚΕΛικός», είμαι «αριστερός». Το κόμμα του «εργαζόμενου λαού». Δεν ζουν γιά την ιδεολογία τους, αλλά ζούν από την ιδεολογία τους. Λένε ορισμένοι πως είναι και χριστιανοί! Πώς γίνεται αυτό; Να είσαι αγνός μαρξιστής συνάμμα χριστιανός και συνάμμα βιομήχανος εκατομυριούχος! (Για αυτούς που έχουν συγχηστεί, οι αγνοί μαρξιστές πρεπει να είναι άθεοι). Είναι μια εγκεφαλική σύγχηση. Είστε κοινοί συμφεροντολόγοι, κομματόσκυλα για τον προσωπικό σας συμφέρον.

Και δεν φτάνει που είστε ψεύτες, συμφεροντολόγοι και υποκριτές καταστρέφεται και το Έθνος, την Πατρίδα με την ψήφο σας. Γιατί;

Επειδή η μαρξιστική κοσμοθεωρία δεν δέχεται την έννοια «Έθνος/πατρίδα». Και οι ταγοί σας αυτό κάνουν. Καταστρέφουν το Έθνος επειδή η ψήφος σας τους δίνει το δικαίωμα. «Οι εργάτες...» κατά τον Μάρξ «...δεν έχουνε Πατρίδα».


Ντροπή σας! Είναι δικαίωμα σας να πλουτίζεται, αλλά δεν μπορείτε να διακυρήτεται «ΑΚΕΛικοί» «Μαρξισταί» και να ζήτε σαν κεφαλαιοκράτες. Γιατί τότε η Ιδεολογία (το να δηλώνεις «ΑΚΕΛικός») πάει περίπατο και στην θέση του μπαίνει διάτρανα η τζέπη σας! Το συμφέρον, το όφελος σας το προσωπικό. Αίσχος!